به نقل از «تسنیم»

فاجعه محیط زیستی در انتظار کشور؟/ حذف بند ارزیابی زیست محیطی پروژه‌ها از برنامه هفتم توسعه!

تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۲۱۹۲۹

بند مربوط به "ارزیابی زیست محیطی پروژه‌ها" از برنامه هفتم توسعه حذف شده و این موضوع می‌تواند برای محیط زیست کشور فاجعه بیافریند؛ چا که در حال حاضر، ما هیچ قانونی که مصوب مجلس باشد و صنایع را ملزم به ارزیابی محیط زیستی کند،‌ نداریم. - اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، با گذشت 2 سال از آغاز به کار دولت سیزدهم، بالاخره "لایحه برنامه هفتم توسعه" رونمایی شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این برنامه نقشه راه توسعه کشور تا سال 1406 دیده شده است.

نکته قابل توجه در خصوص این برنامه نادیده گرفتن موضوع حفاظت از محیط زیست و بندهایی است که به نوعی از آن استنباط تقابل با محیط زیست میشود؛ از جمله موارد حذفی در این لایحه، بند "ارزیابی زیست محیطی" است که از برنامه سوم توسعه همواره در قوانین برنامه آمده و مطالعه زیست محیطی قبل از اجرای پروژه‌های بزرگ و تأیید سازمان حفاظت محیط زیست را الزامی می‌کرد.

هیچ فرآیند ارزیابی محیط زیستی نباید بیش از 2 ماه زمان ببرد

پیش از عید 402، ویرایش برنامه هفتم توسط سازمان برنامه و بودجه تهیه شده و قرار بود ابلاغ شود اما به دلیل اعتراض دستگاه‌ها ارسال آن متوقف شد، برنامه بازنگری شد و نهایتاً اواخر اردیبهشت ماه لایحه منتشر شد. در ویرایش قبلی 10 یا 12 سرفصل بود که یکی از این سرفصل‌ها مربوط به آب و یکی هم مربوط به امنیت غذایی بود.

ضمن اینکه تیم تدوین‌کننده قرار بود نسخه دیگری را هم به عنوان موضوعات کلیدی و اولویت‌دار تدوین کند. در موضوعات اولویت‌دار بخشی هم به عنوان محیط زیست و آلودگی کلانشهرها دیده شده بود و 2 یا 3 ماده داشت اما در لایحه‌ای که نهایتاً منتشر شد، موضوع محیط زیست به طور کلی از برنامه هفتم حذف شده است!

این موضوع محل سؤال جدی دارد که چرا مسئله مهمی و کلید محیط زیست و به ویژه بخش‌های مربوط به آلودگی هوا از برنامه هفتم توسعه حذف شده است!؟

ظاهرا استدلال یکی از سازمان‌های کلیدی در تدوین نهایی این برنامه برای حذف محیط زیست این بوده که چون محیط زیست در سیاست‌های کلی برنامه ذکر نشده است لذا در برنامه توسعه هم نمی‌آید و هرگاه هم که سازمان حفاظت محیط زیست برای آوردن موضوع محیط زیست به برنامه هفتم تلاش کرد با این بهانه از سوی همین سازمان روبه‌رو شد!

این استدلال در حالی است که وقتی برنامه هفتم توسعه را بررسی می‌کنیم، می‌بینم که حدود 5 فصل برنامه هستند که در سیاست‌های کلی ذکر نشده اما در برنامه هفتم توسعه آمده‌اند.

مسکن، سیاست داخلی و صندوق‌های بازنشستگی از جمله این موارد هستند همچنین برخی برنامه‌ها از جمله فضای مجازی را در سیاست‌های کلی برنامه داریم اما در برنامه هفتم توسعه هیچ فصلی برای آن دیده نشده است لذا این استدلال برای حذف فصول محیط زیست، منطقی و قابل قبول نیست.

نکته قابل توجه دیگر که می‌تواند برای محیط زیست کشور فاجعه‌آفرین باشد، حذف بند مربوط به "ارزیابی محیط زیستی پروژه‌ها" است که از برنامه سوم توسعه وجود داشته و صنایع را ملزم می‌کند که پیش از راه‌اندازی، ارزیابی اثرات محیط زیستی خود را ارائه کنند حتی موضوع ارزیابی استراتژیک هم در برنامه‌های قبلی دیده شده بود و همین امر به نوعی حکایت از آن دارد که سیاستگذاران قبلی برای محیط زیست اهمیت بیشتری قائل بوده‌اند.

در حال حاضر، ما هیچ قانونی که مصوب مجلس باشد و صنایع را ملزم به ارزیابی محیط زیستی کند،‌ نداریم لذا اگر این موضوع در برنامه هفتم توسعه گنجانده نشود، بیم آن می‌رود که ارزیابی‌ پروژه‌ها انجام نشود و فاجعه بزرگی برای محیط زیست کشور رقم بخورد.

با توجه به شرایط وخیم محیط زیست کشور به ویژه در بخش آلودگی هوا، لازم است که بندهای مربوط به محیط زیست در برنامه هفتم توسعه گنجانده شده و رویکرد دولت رئیسی نسبت به محیط زیست کشور روشن شود.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: برنامه هفتم توسعه بحران های محیط زیست برنامه هفتم توسعه ارزیابی محیط زیستی برنامه هفتم محیط زیست کشور برای محیط زیست زیست محیطی پروژه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۲۱۹۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چالش‌های زیست‌محیطی در توسعه هوش مصنوعی

هوش مصنوعی مولد نگاه نوآوران و کارآفرینان را به خود جلب کرده است و آنها به‌خوبی می‌دانند که چنین فناوری می‌تواند چه تغییرات شگفتی در جهان کنونی خلق کند. بااین‌حال، در پشت‌صحنه چنین تکنولوژی، چالش‌های مهمی نهفته است که می‌توانند تهدیدی برای پیشرفت آن باشد و منجر به ایجاد بحران‌های جهانی انرژی شود. با حضور هرچه بیشتر هوش مصنوعی در تاروپود صنایع مختلف، نگرانی‌ها در مورد به‌کارگیری بی‌رویه انرژی توسط هوش مصنوعی و عدم پایداری آن افزایش یافته و کارشناسان رویکرد‌های متفاوتی برای حل این معضل پیشنهاد می‌دهند.

دیتاسنتر‌های (Data centers) توسعه‌یافته توسط غول‌های فناوری مانند آلفابت، مایکروسافت و آمازون که به‌منظور ارائه خدمات ابری استفاده می‌شوند، تنها حدوداً ۱ الی ۲ درصد از مصرف انرژی جهانی را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین این شرکت‌ها هم‌زمان با افزایش میزان کارکرد سیستم‌ها، بهره‌وری انرژی را در این مراکز بهبود بخشیده‌اند و با سرمایه‌گذاری عظیم در بحث انرژی‌های پاک، اثرات زیست‌محیطی دستگاه‌های خود را کاهش داده‌اند. البته لازم به ذکر است که تلاش‌های این شرکت‌ها برای تقویت سیستم‌ها و بهره‌وری مفید انرژی همچنان ادامه دارد. 

هوش مصنوعی

بااین‌حال، ظهور هوش مصنوعی مولد چالش‌های جدیدی را ایجاد کرده است. برای مثال، پردازشگر‌های گرافیکی (GPU) در ChatGPT، انرژی زیادی را مصرف می‌کنند و طبق گفته «کریستوفر ولیس» از کمپانی Equinix (شرکت اجاره‌دهنده دیتاسنتر)، یک سرور استاندارد با مقیاس بالا، پیش از حضور هوش مصنوعی حدود ۱۰ الی ۱۵ کیلووات انرژی مصرف می‌کرد، درحالی‌که این رقم با حضور هوش مصنوعی به ۴۰ الی ۶۰ کیلووات در هر رَک (rack) افزایش می‌یابد؛ البته مصرف بالای انرژی محدود به محاسبات دستگاه‌ها نیست و سیستم‌های خنک‌کننده نیز برای رک‌های GPU‌ها به انرژی قابل‌توجهی نیازمندند. همچنین استفاده از مدل‌های زبانی مانند GPT-۴ در زمینه‌های گوناگون، از تحقیقات گرفته تا فعالیت‌های خلاقانه تولید محتوا، می‌توانند به افزایش بیشتر فشار در شبکه منجر شوند. (به عنوان مثال، یک سرچ ساده در ChatGPT می‌تواند ۱۰ برابر بیشتر از جستجو در گوگل انرژی مصرف کند.)

آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید میزان مصرف انرژی دیتاسنتر‌ها تا سال ۲۰۲۶ ممکن است به ۲ برابر میزان دو سال پیش افزایش یابد و انتظار می‌رود که طی این بازه زمانی، این دستگاه‌ها یک‌سوم مصرف انرژی ایالات‌متحده را به خود اختصاص دهند. همچنین «رنه هاس»، مدیر اجرایی آرم (Arm)، طی گفتگو با وال استریت ژورنال بیان کرد که تا پایان دهه فعلی میلادی، دیتاسنتر‌های هوش مصنوعی می‌توانند تا ۲۵ درصد کل برق آمریکا را به خود اختصاص دهند؛ البته وی درحالی این ادعا را مطرح کرده که مصرف فعلی این سیستم‌ها حدود ۴ درصد یا کمتر است. 

پیچیدگی‌های مصرف انرژی در آمریکا 

ظهور هوش مصنوعی مولد هم‌زمان با ایجاد فرصت‌های اقتصادی متعدد، مصرف انرژی بالایی را هم می‌طلبد؛ درحالی‌که کاربران و سرمایه‌داران رؤیای استفاده حداقلی انرژی را در سر دارند. این تفکر در سایر بخش‌ها نیز قابل مشاهده است. برای مثال، بسیاری از مشتریان می‌خواهند انرژی خودروهایشان زیرو کربن (بدون کربن) باشد و منابع دیگری را برای انرژی دستگا‌ه‌هایشان جستجو می‌کنند. 

از طرفی، گسترش شبکه‌ها دیگر چالش پیش‌روی کمپانی‌هاست. علی‌رغم حمایت کاخ سفید، ساخت سریع ظرفیت‌های تجدیدپذیر جدید برای شرکت‌ها آسان نیست و آنها از مشکلات متعددی در زنجیره تأمین رنج می‌برند. طبق برخی محاسبات، تحویل ترانسفورماتور‌ها سه سال طول می‌کشد و همین‌طور افزایش هزینه پروژه‌های بادی و خورشیدی، تأمین مالی آنها را دشوار ساخته است.

چه باید کرد؟ 

شکی نیست که ادامه وضعیت فعلی، بحران‌های زیست‌محیطی و انرژی متعددی را رقم خواهد زد؛ درنتیجه صنعت حال‌حاضر به راه‌کار‌های نوآورانه و خلاق نیاز دارد. یکی از رویکرد‌های احتمالی، بهبود بهره‌وری پردازشگر‌های گرافیکی است. درحال‌حاضر انویدیا به‌عنوان تأمین‌کننده عمده قطعات در این زمینه، ادعا کرده که بهره‌وری لازم را در جدیدترین سرور‌های هوش‌مصنوعی خود اعمال کرده است و این روند را ادامه می‌دهد. بااین‌حال، ساخت تراشه‌های کارآمدتر می‌تواند به افزایش مصرف انرژی ختم شود و دوباره مشکل ایجاد کند. 

«آرون دنمن» از شرکت Bain، پیشنهاد می‌کند که مدعیان حوزه فناوری از منابع مالی خود برای کمک به شرکت‌های حوزه برق جهت رفع محدودیت‌های این شبکه خرج کنند. او با اشاره به افزایش تقاضا برای مصرف انرژی در زمان‌های اوج مصرف، از الزام بهره‌مندی از نیروگاه‌های پشتیبان آماده گفت. بااین‌حال، این نیروگاه‌ها احتمالاً با گاز طبیعی کار می‌کنند که با اهداف زیست‌محیطی شرکت‌های بزرگ در تضاد است.

کمبود احتمالی انرژی‌های تجدیدپذیر هزینه‌هایی را به‌همراه خواهد داشت. علی‌رغم عدم آشنایی با نحوه درآمدزایی از هوش مصنوعی، مردم می‌دانند که حضور پردازشگر‌های گرافیکی سدی بزرگ در بهره‌وری انرژی محسوب می‌شوند. اگر هزینه‌های انرژی افزایش یابد، توسعه هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین نیز با اختلال روبه‌رو خواهد شد. از طرفی دیگر، «سم آلتمن» و همکارانش در OpenAI، به‌کارگیری شکافت هسته‌ای را به‌عنوان یکی از راه‌های تأمین انرژی مصرفی سیستم‌های هوش مصنوعی در سر دارند. بااین‌حال، باید منتظر ماند و دید که مسیر توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر چگونه پیش خواهد رفت و آینده هوش مصنوعی مولد به‌عنوان یک فناوری کاربردی چگونه خواهد بود.

منبع: دیجیاتو

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری